W erze wysokich technologii i wszechobecności komputerów, pisanie ręczne przechodzi do lamusa. Staje się powoli archaicznym sposobem zapisywania tekstu, ponieważ wszystko robi się teraz na maszynach. Zanim całkiem zapomnimy o czymś takim jak pismo, przyjrzyjmy się jego historii.
Tak jak grafologia mówi nam o autorze pisma, tak nauki historyczne pozwalają dowiedzieć się, jak to w ogóle się zaczęło.
Nie wiadomo dokładnie, kiedy dokładnie miało ono swoje początki. Na całym świecie proces ten powstawał w różnych okresach i niezależnie od siebie. Te, które znaleziono i uważa się za najstarsze, pochodzą sprzed ponad 5300 p.n.e. i pochodzą z terytorium Grecji. Natomiast w Chinach szacuje się, że wykryte tam znaleziska mają około 8 tys. lat. Biegły grafolog zatem nie za bardzo tutaj pomoże. Trudno zatem jednoznacznie stwierdzić, kiedy konkretnie pismo zostało wynalezione. Jeśli chodzi o pismo traktowane jako ścisłe zapisywanie słów w postaci znaków, to jest nim pismo klinowe starożytnych Sumerów oraz pismo starożytnego Egiptu. Trudno sobie wyobrazić, jak by w tamtych czasach wyglądało badanie pisma ręcznego. Zapis alfabetyczny był po raz pierwszy stosowany przez Fenicjan w XI w. p.n.e., z którego wykształciło się pismo Greków. To z kolei zapoczątkowało pismo arabskie, hebrajskie, gruzińskie czy też indyjskie. Jak widzimy, miało bardzo duży wpływ na kultury innych krajów, co jest warte zaznaczenia. Obecnie, tylko chińskie pismo japońskie nie zawdzięcza swego pochodzenia starożytnej Fenicji.
Badanie pisma to nie tylko zadanie grafologów. Historycy i archeologowie mają tu spore pole do popisu. Można stwierdzić, że te dziedziny wzajemnie się uzupełniają.
Poczytaj też http://www.e-grafolog.pl/